Jasiu i Małgosiu – tatuś pracuje, za pracę dostaje pieniążki, bo to co robi komuś się przydaje i chce to kupić. Za te pieniążki tatuś utrzymuje was, mamusię, kupuje jedzenie, ubranie, zabawki, leczy was i opłaca szkołę.
Żeby mógł pracować i odpoczywać po pracy to musi mieć pewność, że nikt go i was również, nie napadnie, nie skrzywdzi a jeżeli tak by się stało, to ten zły człowiek zostanie złapany i poniesie karę. Dlatego niewielką część pieniążków przeznacza na szeryfa i sędziego.
Aby dobrze się żyło i pracowało w naszym miasteczku, kolejną część pieniążków tata oddaje dla Burmistrza, który dba by drogi były tam gdzie trzeba, by nikt nie pobudował w naszym osiedlu fabryki opon, by było czysto i miło.
Ponieważ lubimy nasz kraj bo jest ładny, bo dziadkowie o niego walczyli, bo lubimy słuchać opowiadań o dawnych czasach, o dobrych królach, poetach i mędrcach, którzy tu mieszkali i tworzyli, i uważamy, że warto dbać i kontynuować ich dzieło, część pieniążków tata przeznacza na żołnierzy i panów co dbają o dobre kontakty z innymi krajami i zwierzchnika, który nimi sprawiedliwie zarządza dla naszego i swojego dobra.
Drogie dziatki – pieniążki, które tata zarabia i których sam nie wydaje, bądź oszczędza – to są podatki. Te podatki są takie same dla wszystkich, bo przecież czy się zarabia dużo czy mało, tak samo kosztuje sędzia, szeryf czy burmistrz.
Ale pewnego razu przyszli źli ludzie i powiedzieli tacie, że jest głupi i nie potrafi zadbać o was i oni teraz wszystko lepiej zorganizują, tylko muszą tacie odebrać większość jego pieniążków i wydadzą je dużo lepiej, niż on mógłby nawet pomyśleć.
I dlatego Jasiu i Małgosiu nie będzie takich zabawek, jakie byśmy chcieli. Będą inne, jeżeli w ogóle będą.
Gdzie dawne, dobre czasy? Ale takie są czasy, jakie ludzkie działania. I nie! Nie kupuję teorii, że zło pochodzi skąd inąd – ono jest w większości z nas i tylko od człowieka zależy, czy dopuszcza je do głosu, czy je jest w stanie opanować.